Frank Abbas, Edwin Winkel en Arie Jan van Winkelhoff
De spannende weg van de Klinische Parodontale Microbiologie
Tot eind van de zeventiger jaren dacht men dat er slechts 1 vorm van parodontitis bestond, meer plaque, meer parodontitis. Hierna ontstond het gevecht tussen de non-specifieke en specifieke plaque hypothese. Dit was de start van de klinische parodontale microbiologie. Ook werd in toenemende mate de rol duidelijk van andere etiologische factoren en de gevoeligheid van de patiënt. Daarnaast bleken paropathogenen ook betrokken te zijn bij diverse aandoeningen buiten de mond. Verschillende microbiologische testsystemen kwamen op de markt en het gericht gebruik van antibiotica op basis van microbiologische informatie deed zijn intrede. In deze presentatie wordt deze historie belicht maar ook welke rol er nog voor de microbiologie en antibiotica bestaat bij parodontale behandeling en zijn er daarnaast nog alternatieve mogelijkheden?
Prof. Dr. Frank Abbas studeerde tandheelkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen van 1973 tot 1979. Hierna volgde verdere verdieping in de parodontologie aan de Universiteit van Amsterdam – later ACTA, leidend tot een proefschrift in 1986 over gevoeligheid voor parodontitis en in 1989 tot erkenning als tandarts-parodontoloog (NVvP). Hij heeft vele bestuurlijke functies bekleed zowel binnen de Universiteit als binnen de beroepsvereniging-NVvP.
Hij is mede-oprichter van en tot 2019 werkzaam in de Kliniek voor Parodontologie Amsterdam –hier worden multidisciplinair patiënten behandeld op het gebied van de parodontologie, implantologie / functieherstel en halitose. Binnen de vakgroep Parodontologie van ACTA heeft hij verschillende functies bekleed, waaronder chef de policlinique en coördinator van het MSc programma parodontologie.
Zijn voornaamste onderzoeksinteresse ligt op het gebied van de gevoeligheid voor parodontitis, de relatie microbiologie-parodontologie in het bijzonder en de regeneratieve parodontale technieken, alsmede de relatie parodontitis-algemene gezondheidsproblemen. In 2003 werd hij benoemd tot Hoogleraar Parodontologie binnen het Centrum voor Tandheelkunde en Mondzorgkunde van het UMCG, Universiteit van Groningen. Van 2007 – 2014 was hij afdelingshoofd van het Centrum voor Tandheelkunde en Mondzorgkunde.
Van 2019-2021 was hij decaan van het Academisch Centrum voor Tandheelkunde Amsterdam. In 2022 werd hij benoemd tot erelid van de Nederlandse Vereniging voor Parodontologie.
Edwin Winkel behaalde in 1980 zijn tandartsdiploma aan de Rijksuniversiteit Groningen. De Nederlandse Vereniging voor Parodontologie (NVvP) verleende hem in 1989 de erkenning als parodontoloog. Van 1982 tot 2002 was hij verbonden aan het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam (ACTA) als docent/onderzoeker. Zijn promotieonderzoek (2000) betrof de microbiologische en klinische effecten van systemische antimicrobiële therapieën bij ernstige en refractaire parodontitis (“The Use of Systemic Antibiotics in Periodontitis Patients”).
Van 2005-2018 was Edwin (parttime) verbonden aan de Afdeling Parodontologie van het Universitair Medisch Centrum Groningen. In 2006 werd hij geïnstalleerd als Lid van Verdiensten van de NVvP en in 2012 werd hij benoemd tot hoogleraar in de speciële parodontologie, in het bijzonder de halitose. Meer dan 70 publicaties in gerefereerde tijdschriften en boeken staan op zijn naam. Edwin Winkel is parodontoloog, erkend door de NVvP en implantoloog, erkend door de Nederlandse Vereniging voor Orale Implantologie (NVOI). In 2022 werd hij benoemd tot erelid van de NVvP.
Arie Jan van Winkelhoff
Medische Biologie Rijks Universiteit Utrecht, State University of Florida, Gainesville, USA 1975-1982
Promotie onderzoek Afdeling Orale Microbiologie, Subfaculteit Tandheelkunde, Vrije universiteit Amsterdam 1982-1986
Visiting professor, Department of Oral Biology, Dental Faculty, University of New York at Buffalo, New York, U.S.A. 1986-1989
Hoogleraar Orale Microbiologie, ACTA. 2003-2008
Hoogleraar Medische en Orale Microbiologie, Rijks Universiteit Groningen. 2008-2018
